Ένα πολύ χρήσιμο σεμινάριο πραγματοποίησε το «περί αγωγής» με τον συνεργάτη – σύμβουλο σταδιοδρομίας Πάνο Σταυρόπουλο. Μας διαφώτισε, μας καθοδήγησε πολύ εύστοχα και μας έκανε για μια ακόμα φορά να κοιτάξουμε μέσα μας και να στοχεύσουμε σε καλύτερα και πιο αποδοτικά σχέδια.
Τα βήματα που πρέπει οπωσδήποτε να ακολουθήσουμε για να καταφέρουμε τη σωστή διαχείριση του χρόνου μας είναι τέσσερα (4) :
- Αυτογνωσία: Ξέρω ποιος είμαι και τι μπορώ, άρα φτιάχνω ένα εφικτό πλάνο μελέτης, αφού πρώτα έχω μελετήσει που σπαταλάω χρόνο και ποιες είναι οι υποχρεώσεις μου
- Στόχοι: Έχω στόχο! Έναν γενικό μακροπρόθεσμο στόχο, που, όμως, προσπαθώ να τον κατακτήσω βήμα- βήμα! Πως; Θέτοντας επιμέρους στόχους, μικρότερους στο χρονικό πλαίσιο της εβδομάδας, του μήνα ή ακόμα και της ενότητας ή του κεφαλαίου κάθε γνωστικού αντικειμένου. Στόχους συγκεκριμένους – μετρήσιμους – ρεαλιστικούς – επιτεύξιμους και χρονικά προσδιορισμένους.
- Δημιουργία πλάνου: Φτιάχνω το σχέδιο βάσει του οποίου θα εργαστώ την εβδομάδα που αρχίζει και το προσαρμόζω κάθε εβδομάδα αναλόγως των συνθηκών. Κάθε εβδομάδα έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες. Κάθε διαγώνισμα θέλει τον δικό του προγραμματισμό και κάθε εβδομάδα προκύπτουν έκτακτες ανάγκες στις οποίες πρέπει να ανταποκριθούμε.
- Δέσμευση – Αφοσίωση: Υπόσχομαι – δεσμεύομαι – ορκίζομαι ότι θα το ακολουθήσω.
TIPS!!
- Δεν είμαστε multitask! Δεν μπορώ να διαβάζω μετάφραση, να βάφω τα νύχια μου και να ακούω μουσική συγχρόνως!
- Δεν ξενυχτώ γιατί η ημέρα ενός μαθητή ή ενός υποψηφίου είναι απαιτητική – γεμάτη υποχρεώσεις!
- Λέω και τα «όχι» μου! Σε φίλους και προσκλήσεις…
- Κάνω συχνά διαλείμματα για να εξασφαλίσω αποδοτικό διάβασμα
- Στην εβδομάδα μου μέσα έχω βάλει μια δραστηριότητα που με αναζωογονεί ( χορό, γυμναστήριο, μπασκετάκι, ΟΧΙ κινητό!)
- Εξασφαλίζω ήρεμες και όμορφες συνθήκες διαβάσματος (στο σπίτι, στο φροντιστήριο, σε μια βιβλιοθήκη…)
- Ξεκινώ το διάβασμα από τα πιο δύσκολα
- Βάζω προτεραιότητες
- Κάνω συχνές επαναλήψεις
- «Διδάσκω» αυτά που μαθαίνω : στη μάνα μου, τον αδερφό, τον κολλητό μου ή στον «μπούμπη» τον αρκούδο μου που έχω από το νήπιο.
- Διαβάζω φτιάχνοντας μνημονικούς χάρτες: κουτάκια, συννεφάκια, βελάκια… Για να γίνουν όλα αυτά αφήνω το κινητό κλειστό κάπου μακριά μου.
- Και κυρίως: ΔΕΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΙ! Προσπαθώ! «Πέφτω» και σηκώνομαι πιο δυνατός, πιο αποφασισμένος γιατί κυνηγάω έναν δικό μου στόχο: ένα όνειρο, μια επιθυμία!
